>ή « και που θα σας βρούμε, βρε παιδιά;»

>

Από τον Σεπτέμβρη του 2009 δημιουργήσαμε και το στέκι μας. Βρίσκεται στην καρδιά της Καισαριανής, στην οδό Ν. Εφέσου 4 κοντά στο Σκοπευτήριο και το ονομάζουμε «ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ» για να μας θυμίζει τους ελεύθερους κοινόχρηστους χώρους στα προσφυγικά οικοδομικά τετράγωνα της Καισαριανής, που λειτουργούσαν (…και λειτουργούν) ως τόποι κοινωνικής συνεύρεσης των κατοίκων.
Μέσα στα 3 χρόνια δραστηριότητάς μας στη γειτονιά, γνωρίσαμε ανθρώπους με παρόμοιες σκέψεις και προβληματισμούς, που μοιραζόμαστε κάτι κοινό χωρίς να συμπορευόμαστε σε όλα και πάντα. Με πολλούς συνομιλήσαμε, μ’ άλλους συμπράξαμε, με πολύ περισσότερους ευελπιστούμε να συναντηθούμε. Σ’ αυτή μας την αγωνία, απάντησε η επιλογή να δημιουργήσουμε έναν ανοιχτό κοινωνικό χώρο στην Καισαριανή που δεν στεγάζει απλώς την Πρωτοβουλία.
 Έτσι, ανοίξαμε την πόρτα του χώρου που θέλουμε να στεγάσουμε το όνειρο και την ελπίδα για την αλληλεγγύη, την επικοινωνία, για έναν άλλο τρόπο δράσης στη γειτονιά. Ένα χώρο για τις εκδηλώσεις, τις προβολές, τις συνελεύσεις, ακόμα και τις καθημερινές συναντήσεις μας για καφέ έξω από χώρους εμπορευματοποίησης της ανάγκης μας για επικοινωνία σε μπαρ και καφενεία. Εντέλει, ένα χώρο έκφρασης για τις επιθυμίες μας, έναν χώρο επικοινωνίας για τους προβληματισμούς μας, ένα χώρο οργάνωσης για τους ακηδεμόνευτους αγώνες μας.
Μέσα σε ένα χρόνο από την ύπαρξή του έχει στεγάσει δεκάδες κινηματογραφικές προβολές και ανοιχτές συζητήσεις (για τα ναρκωτικά, το Παλαιστινιακό, τον ρόλο των ΜΜΕ και την αξία της αντιπληροφόρησης, τον Δεκέμβρη του ‘44 και την ιστορική μνήμη της Καισαριανής κ.α). Επιπλέον, έχουν υπάρξει και δημιουργικές-πολιτιστικές δραστηριότητες όπως η ομάδα του θεατρικού παιχνιδιού και τα σεμινάρια κατασκευής και εμψύχωσης κούκλας.
Κάθε Τετάρτη βράδυ στις 20.00 πραγματοποιείται η εβδομαδιαία ανοιχτή συνέλευσή μας στο στέκι ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ.
Τα πρωινά κάθε 1ης και 3ης Κυριακής του μήνα (κατά τις 11), οργανώνουμε πειραματικά Μαθήματα Ισπανικών από αρχάριους για αρχάριους.
Επίσης, στον χώρο του Στεκιού λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη ώστε να μοιραστούμε γνώσεις, ερεθίσματα και συγκινήσεις.
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων δημοσιοποιείται με τα μέσα που διαθέτουμε (αφίσες, κείμενα, ιστότοπο).
Πέρα από τις ανάγκες και τις επιθυμίες της Πρωτοβουλίας, το στέκι είναι ανοιχτός κοινωνικός χώρος σε  συνελεύσεις εκδηλώσεις, δραστηριότητες άλλων συλλογικοτήτων.
Σας περιμένουμε στο «ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ», ν’ ανοίξουμε ερωτήματα στις γειτονιές μας, να βρούμε τρόπους να αλληλοβοηθηθούμε στην καθημερινότητά μας, να μοιραστούμε εμπειρίες, απόψεις και γνώσεις, να εκφραστούμε συλλογικά μέσα από τους αγώνες μας, να επανοηματοδοτήσουμε τις έννοιες της κοινωνίας, του πολιτισμού και της πολιτικής.

>ή «ποιοί είστε εσείς, βρε παιδιά;»

>

Η είδηση της τσιμεντοποίησης του Υμηττού από την εκκλησία, με τις ευλογίες και την αδιαφορία των λοιπών «αρμόδιων αρχών» αμέσως μετά το ολοκαύτωμα της Πάρνηθας, μας εξόργισε. Η κοινή μας οργή για τη λεηλασία της φύσης μας ώθησε να κινηθούμε ανοίγοντας ένα μονοπάτι συλλογικής δράσης στην Καισαριανή όταν άλλος δρόμος δεν υπήρχε. Κινηθήκαμε καλώντας και συμμετέχοντας σε ανοιχτές κινηματικές διαδικασίες (συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, πορείες, ολονυχτίες περιφρούρησης δέντρων, συλλογικές δεντροφυτεύσεις, ποτίσματα και καγκελο-ξεριζώματα). Στο δρόμο ανακαλύψαμε τις κοινές μας ανάγκες για επικοινωνία, δημιουργία, αλληλεγγύη και αντίσταση σε κοινωνικά ζητήματα που άλλοτε αφορούν στην καθημερινότητα της πόλης μας, άλλοτε την υπερβαίνουν. Στο δρόμο συνειδητοποιήσαμε ότι απέναντι στο έλλειμμα εμπιστοσύνης σε όργανα και μηχανισμούς εκπροσώπησης και διαμεσολάβησης μπορούμε να απαντάμε με εμπιστοσύνη στις ικανότητές μας να οργανώνουμε οι ίδιοι τους αγώνες μας για τα ζητήματα της γειτονιάς και της καθημερινότητάς μας, να συμμετέχουμε σε ευρύτερα κινήματα πόλης και κοινωνικούς αγώνες, να βιώνουμε τις αξίες της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας.
Μιλήσαμε για το παραμύθι της ανακύκλωσης, αποκαλύπτοντας πώς οι εταιρείες με τη συνδρομή του κράτους και των δήμων μετέτρεψαν το χρέος τους σε κέρδος, πατώντας πάνω στις επιθυμίες και στις ευαισθησίες μας. Πίσω από τα σχέδια τσιμεντοποίησης του Αϊ Γιάννη, κατασκευής αυτοκινητοδρόμων και «ανάπλασης» της παιδικής χαράς της οδού Τσάφου, είδαμε την υποβάθμιση της γειτονιάς μας και του Υμηττού από τον πολιτισμό του τσιμέντου και του αυτοκινήτου, την ασυδοσία των τοπικών αρχών, την αδηφαγία των εργολάβων, την ιδιώτευση. Διαδηλώσαμε ενάντια στην κατοχή του Σκοπευτηρίου από την Πανελλήνια Σκοπευτική Εταιρεία και την παραμονή των ΜΑΤ στην Καισαριανή, μιλώντας για την ανάγκη απόδοσης των χώρων στους κατοίκους ως τόπων μνήμης, ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας εστιών αντίστασης που σπάνε την απομόνωση και το φόβο. Το Δεκέμβρη του ΄08 μεταφέραμε το μήνυμα της εξέγερσης στις γειτονιές μας.
Όσο και αν προσπάθησαν να απαξιώσουν τη δράση μας, τρία χρόνια μετά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Υπάρχει και δρα στην Καισαριανή με κινηματικές αντιγραφειοκρατικές διαδικασίες συλλογικότητα από τα κάτω. Με κάθε αφορμή, παρεμβαίνουμε στην καθημερινότητα της γειτονιάς με τον λόγο μας (κείμενα, αφίσες, πανό κτλ.) σε κοινωνικά ζητήματα: κρατική καταστολή, εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, καταπάτηση κοινωνικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών, γκρέμισμα των εργατικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων μεταναστευτικό κ.α. Αφού ζούμε και αναπνέουμε σ’ αυτήν την πόλη επιδιώκουμε να οικειοποιούμαστε τους δημόσιους χώρους της προβάλλοντας τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Οργανώνουμε προβολές και συζητήσεις στη Πλατεία και το Σκοπευτήριο, κινούμαστε στους δρόμους της προσπαθώντας να ενημερώσουμε τους κατοίκους ενώ προσπαθούμε να συλλογικοποιήσουμε τον αντιθεσμό των χαριστικών-ανταλλακτικών παζαριών και την προσπάθεια για συλλογική κουζίνα.
Στο σκηνικό της καπιταλιστικής κρίσης, η Πρωτοβουλία φιλοδοξεί να παίξει δυναμικό ρόλο που θα απαντά στις αγωνίες και τις ανάγκες μας συνάμα. Δεν μας αρκεί η πολιτική καταγγελία και η άνευρη διαμαρτυρία ενώ μας πατάνε ζωντανούς! Προσπαθούμε να ανασυστήσουμε τους κοινωνικούς δεσμούς και να μεταδώσουμε την ανάγκη για αυτοοργάνωση και αλληλοβοήθεια. Να πλατύνουμε τον πολιτισμό της αντίστασης και της αλληλεγγύης στην γειτονιά μας βρίσκοντας συμμάχους και συνοδοιπόρους. Ο δρόμος μας οδηγεί σε έναν άλλο κόσμο, που δεν έχει τις απαξίες της αγοράς και τους νόμους του κέρδους. Δεν έχει σωτήρες και κηδεμόνες της ζωής μας.