Έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη…από ζωή!

Πλέον είμαστε σίγουροι και μπορούμε να το πούμε ξεκάθαρα: η μνήμη κόκαλα δεν έχει αλλά κόκαλα τσακίζει. Στην ιστορική μας γειτονιά η κατανόηση της πραγματικής ουσίας της φράσης αυτής παραμένει για μας οδηγός της συλλογικής μας δράσης. Ειδικότερα, στην περίοδο που διανύουμε που για πολλούς λόγους μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορική, η ανάδειξη της ιστορικής μνήμης της γειτονιάς μας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά διακυβεύματα. Κι αν τόσα χρόνια, η ιστορία της Καισαριανής θάβεται από τόνους του τσιμέντου, παραχωρείται με το αζημίωτο ωσάν αντιπαροχή, στρογγυλεύεται χάριν της πολιτικής “ευπρέπειας” και τείνει να γίνει μουσειακό αντικείμενο πρόσφορο για θέαση εξ αποστάσεως, τώρα πλέον ο οδοστρωτήρας της λήθης επιταχύνει όσο ποτέ άλλοτε. Κι αυτό γιατί οι καιροί πλέον δεν απαιτούν μόνο την λήθη αλλά την αμνησία. Δεν ξεχνάμε απλώς λόγω χρονικής απόστασης από τα γεγονότα αλλά πρέπει να ξεχάσουμε τα ίδια τα γεγονότα, την ίδια την ιστορική πραγματικότητα και τις προεκτάσεις της. 
Και όλοι οι καλοθελητές μας καλούν να ξεχάσουμε ώστε να συνεχίσουμε να κάνουμε λάθη, ώστε να συνεχίσουμε να βιώνουμε την ιστορία ως κακόγουστη φάρσα.

Το Σάββατο 27/10 διοργανώσαμε προβολή στην πλατεία της Καισαριανής. Προβάλλαμε την ταινία “Πουλιά στο βάλτο” της σκηνοθέτιδας Αλίντας Δημητρίου. Πρόκειται για μια ταινία που εμπεριέχει αυτούσιες μαρτυρίες γυναικών που συμμετείχαν στην αντίσταση του 1940-1944. Το διαφοροποιητικό στοιχείο της ταινίας αυτής από άλλες παρόμοιες, είναι η ζωντάνια και η αλήθεια που περιέχει. Τα στοιχεία αυτά δεν αποτελούν αισθητικά παρεπόμενα της παραγωγής, αλλά τα ουσιαστικά στοιχεία των γυναικείων αφηγήσεων. Οι γυναίκες δεν είναι απλοί φορείς μνήμης αλλά αγωνίστριες. Αγωνίστριες του τότε και τώρα. Τώρα αγωνίζονται να θυμηθούν και να μεταδώσουν, να συγκρατηθούν και να σταθούν όρθιες, να ανασύρουν συναισθήματα και ιδέες από το “πανηγύρι” όπως ονομάζουν οι ίδιες την αντίσταση ακόμα και σε εμπόλεμη κατάσταση. Και αυτή είναι η αλήθεια τους. Δεν είναι αντικειμενικές και ουδέτερες, ούτε και θέλουν. Όπως τότε έτσι και τώρα, διαλέγουν στρατόπεδο. Τότε αντιμετώπισαν κατακτητές και συνεργάτες, ναζί και Ιταλούς στρατιώτες, γερμανοτσολιάδες και ταγματασφαλίτες. Τώρα αντιμετωπίζουν τις θύμησες του θανάτου και της εξαθλίωσης, του χαμού και της πείνας. Ακόμα και τώρα ανθίστανται να ξεχάσουν τις συνέπειες του πολέμου και του επελαύνοντος φασισμού. 
Στην προβολή συμμετείχαν μερικές δεκάδες ανθρώπων, μικρών και μεγάλων. Άλλοι ήρθαν επί τούτου, άλλοι γιατί κάτι έπιασε το αυτί τους.Βλέπετε, η λέξη Καισαριανή δεν είναι σπάνια μέσα στην αφήγηση της ταινίας.

Επίσης, τα ξημερώματα της 28ης 
Οκτώβρη,λίγες ώρες πριν τον γνωστό και τυποποιημένο τρόπο “εορτασμού της επετείου” με τις παρελάσεις και τους επισήμους, εμείς επιλέξαμε ένα διαφορετικό, “ανεπίσημο”, τρόπο να αναδείξουμε τα πραγματικά περιεχόμενα που συμπυκνώνονται στον επετειακό χαρακτήρα των ημερών αυτών. Κολλήσαμε μια αφίσα που αναδεικνύει και υπερασπίζεται την ιστορική μνήμη της γειτονιάς μας. Περάσαμε από την κεντρική λεωφόρο της πόλης μας αφήνοντας ξεκάθαρα το στίγμα μας, ελπίζοντας να ανοίξουμε διάλογο με τις συνειδήσεις και τις μνήμες όλων των γειτόνων μας. 

Και η στάση μας αυτή δεν έχει επετειακό χαρακτήρα. Είναι καθημερινή. Γι’ αυτό και είμαστε σίγουροι ότι οι δρόμοι μας θα συνεχίζουν να διασταυρώνονται με τους δρόμους των άλλων.

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 27/10, 19:00 στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

 Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΒΡΩΜΑΕΙ ΥΠΟΤΑΓΗ
Τον τελευταίο καιρό η φασιστική σκέψη και δράση συναντάται γύρω μας με πρωτοφανή ένταση και έκταση σε όλες τις γειτονιές. Ακόμη και στην Καισαριανή, η οποία αποτελούσε χώρο εκτέλεσης αγωνιστών, μα και προπύργιο αντιφασιστικών ενεργειών, παρουσιάζονται πλέον εστίες εθνικιστικών αντιλήψεων.
Βέβαια, η ανάδυση του φασιστικού φαινομένου και η έντονη επίδειξη, αλλά και ανάδειξη εθνικιστικών τάσεων και συμπεριφορών δεν είναι κάτι το πρωτοφανές. Ανέκαθεν οι εκμεταλλευτές επεδίωκαν να εντατικοποιούν, πλέον δε επιχειρούν έως και να στρατιωτικοποιήσουν την εργασία των εκμεταλλευομένων, προάγοντας ψευδείς διαχωρισμούς (π.χ. εθνικούς) και όχι ταξικούς, προκειμένου να συντηρήσουν και να ενισχύσουν την κυριαρχία τους. Σε αυτό τους το έργο συνεπικουρούνται, όπως πάντα, από μια στρατιά (μισθωτών ή μη) φασισταριών, που καλούνται ουσιαστικά να κάνουν τη βρώμικη δουλειά τους.
Γιατί τι άλλο μπορούν να θεωρηθούν τα ρατσιστικά πογκρόμ, οι δολοφονικοί ξυλοδαρμοί σε μετανάστες και αλληλέγγυα κοινωνικά κομμάτια, η προσπάθεια καταστολής απεργιών και τα «φιλανθρωπικά» συσσίτια και γραφεία ευρέσεως εργασίας μόνο για Έλληνες; Όλα αυτά συνιστούν πρακτικές που σπέρνουν μίσος και διχόνοια μεταξύ των καταπιεσμένων και αποπροσανατολίζουν τη διογκούμενη κοινωνική οργή στρέφοντάς την προς τον «εσωτερικό εχθρό», είτε αυτοί είναι μετανάστες είτε απεργοί είτε αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας.
Όμως όλη αυτή η δράση θα φάνταζε γραφική σε όλους, αν δεν είχε προηγηθεί η συστηματική προσπάθεια οικοδόμησης της εθνικιστικής και φασιστικής αντίληψης από μέρους της κυριαρχίας.
                                         ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΝ ΔΥΟ ΠΡΟΧΩΡΩ
                                                      ΒΗΜΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ…
Τα πρώτα, λοιπόν, θεμέλια τίθενται ήδη από τα σχολικά χρόνια, όπου μεταξύ άλλων, οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να παρελαύνουν υπό τους ήχους εμβατηρίων με το ίδιο βήμα, με την ίδια στολή σαν καλοκουρδισμένα ρομποτάκια, «τιμώντας, έτσι, περήφανα την εθνική τους παρακαταθήκη». Βέβαια, ο φασισμός δεν επιτάσσει μόνο την ομοιομορφία, επιβάλλει και τον διαχωρισμό. Δεν είναι τυχαίο που οι «άριστοι» μαθητές προηγούνται βαστώντας τη σημαία, ενώ ακολουθούν οι υπόλοιποι, στοιχισμένοι με κριτήριο το φύλο και το ύψος. Επιστέγασμα αυτού του πατριωτικού πανηγυριού είναι ο χαιρετισμός στους «επισήμους», για να μάθει κανείς από μικρός να αναγνωρίζει και να υποτάσσεται στην εξουσία… Άλλωστε, ο θεσμός των παρελάσεων καθιερώθηκε από το φασιστικό καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος γοητευμένος από το μιλιταριστικό χαρακτήρα της χιτλερικής νεολαίας, θέλησε να τον επιβάλει και στην ελληνική.
Οι παρελάσεις, λοιπόν, είναι φασιστικό κατάλοιπο που συντηρεί και αναπαράγει το σαθρό δόγμα της εθνικής ομοψυχίας, το οποίο εξυπηρετεί μόνο την κυριαρχία, παραγνωρίζοντας τα πραγματικά συμφέροντα των καταπιεσμένων. Η ενότητα που επιλέγουμε εμείς δε βασίζεται στην πλαστή ιδέα ενός έθνους, αλλά στην ταξική ενότητα. Όπλα μας δεν είναι ούτε το ρατσιστικό μίσος ούτε ο εθνικισμός, αλλά η αλληλεγγύη, η ισότητα και η αντίσταση. Πολεμάμε την εξαθλίωση και όχι τους εξαθλιωμένους. Δεν αγωνιζόμαστε στο όνομα καμιάς πατρίδας, αλλά στο όνομα της ελευθερίας…
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 27/10, 19:00
 «Πουλιά στο βάλτο», της Αλίντας Δημητρίου, στην πλατεία Καισαριανής 
(σε περίπτωση βροχής στο Τετράγωνο, Νέας Εφέσου 4)
Νέοι και νέες της Καισαριανής,  Πρωτοβουλία κατοίκων Καισαριανής

Παρέμβαση στο ΔΟΛ για τη διαπόμπευση αγωνιστών

Την Τρίτη 16/10 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση έξω από το κτίριο του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη στη Μιχαλακοπούλου ενάντια στη διαπόμπευση συλληφθέντων διαδηλωτών μέσω της πολιτικής αναδημοσίευσης των φωτογραφιών τους από το site της Αστυνομίας. Την παρέμβαση οργάνωσαν συνελεύσεις γειτονιών της Αθήνας. Απλώθηκε πανό στην είσοδο του κτιρίου και μοιράστηκαν κείμενα σε περαστικούς και σε εργαζόμενους στον ΔΟΛ.

Οι κοινωνικοί αγώνες δε στοχοποιούνται, δεν καταστέλλονται!

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12/10 ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ

Τον τελευταίο καιρό η φασιστική σκέψη και δράση συναντάται γύρω μας με πρωτοφανή ένταση και έκταση σε όλες τις γειτονιές. Ακόμη και στην Καισαριανή, η οποία αποτελούσε χώρο εκτέλεσης αγωνιστών, μα και προπύργιο αντιφασιστικών ενεργειών, παρουσιάζονται πλέον εστίες εθνικιστικών αντιλήψεων.
Ο συνεχής βομβαρδισμός εικόνων και αντιλήψεων δημιουργεί κλίμα στο οποίο ο αποδέκτης δεν επεξεργάζεται επαρκώς τις πληροφορίες, τις αποδέχεται άκριτα και οικειοποιείται τη φαινομενικά ισχυρή ιδεολογία. Αυτή η απουσία κριτικής σκέψης αλλά και η επιλογή του εύκολου δρόμου του εξιλαστήριου θύματος συμβάλλουν στη μετάβαση της φασιστικής αντίληψης σε αντίστοιχη πρακτική, με αποτέλεσμα τον εκφασισμό της κοινωνίας.
Από τη μητέρα που εξετάζει το παιδί της φοβούμενη την επαφή του με αλλοδαπούς, από διαχωρισμούς μεταξύ των «ντόπιων» και «ξένων» τμημάτων για την υποτιθέμενη εύρυθμη λειτουργία του σχολείου, από εκβιασμούς, ακόμη και μαθητών δημοτικού με την επίκληση του τρόμου της Χρυσής Αυγής, μέχρι τα ρατσιστικά πογκρόμ, τους δολοφονικούς ξυλοδαρμούς σε μετανάστες και αντιστεκόμενα αλληλέγγυα κοινωνικά κομμάτια, τις χολιγουντιανού τύπου «εκκαθαρίσεις» γειτονιών (βλέπε Ξένιος Δίας) από το μπατσοστρατιωτικό σύμπλεγμα. Με όλα αυτά μπορεί να νομίζεις, βέβαια, ότι ο μόνος στόχος είναι οι «ξένοι», όμως δεν θα αργήσει να έρθει και η σειρά σου…

«Όταν ήρθαν να πάρουν» 
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν κομμουνιστής. 
Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν τσιγγάνος. 
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν Εβραίος. 
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα, δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει.                          
Για σένα που νομίζεις ότι η δική σου σειρά δε θα φτάσει ποτέ…
Ότι επειδή ακόμη δε χρειάστηκε να πας στο νοσοκομείο και να σε διώξουν
γιατί δεν έχεις λεφτά… Ότι επειδή ακόμη έχεις ένα πιάτο φαί, δεν θα στο πάρουν…
Ότι ακόμη δεν σου πήραν το σπίτι του πατέρα σου για χρέη στο Δημόσιο, θα τη γλιτώσεις…
Ότι επειδή το παιδί σου ακόμη είναι στο σχολείο, θα συνεχίσει… Ότι η ζωή σου δεν επηρεάζεται από εκείνη του διπλανού σου…
               
Μπέρτολτ Μπρεχτ                                                                                            

Οι μετανάστες είναι εικόνα από το δικό μας μέλλον και αυτό γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο όσο οξύνεται η καπιταλιστική κρίση. Στη συνθήκη του κοινωνικού κανιβαλισμού, εμείς επιλέγουμε την αλληλεγγύη, την αντίσταση και την ισότητα μεταξύ των υποτιμημένων και εξαθλιωμένων τμημάτων της κοινωνίας. Προτάσσουμε τη συλλογική αντιφασιστική δράση απέναντι στους υπανθρώπους τυχοδιώκτες της χρυσής Αυγής και όχι μόνο. Πολεμάμε την εξαθλίωση και όχι τους εξαθλιωμένους. Στη σημερινή βάρβαρη πραγματικότητα διάλεξε πεδίο μάχης…
 
Παρασκευή 12 Οκτώβρη, στις 9.00 στην πλατεία της Καισαριανής: 
 Προβολή της ταινίας «Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας, (American History X

Νέοι και Νέες της Καισαριανής
Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΓΕΙΤΟΝΙΩΝ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 26ης ΣΕΜΠΤΕΜΒΡΗ

       ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΕ ΚΥΚΛΩΝΕΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ 
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Την ημέρα της γενικής απεργίας  της 26ης Σεπτεμβρίου, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν προκλητικά στις απεργιακές προσυγκεντρώσεις που είχαν καλεστεί από συνελεύσεις γειτονιάς στου Ζωγράφου, στη Δάφνη και το Παγκράτι.
Στις προσυγκεντρώσεις, συμμετείχαν κάτοικοι των γειτονιών μας  από του Ζωγράφου, την Καισαριανή, τον Βύρωνα, και το Παγκράτι καθώς και από τις γειτονιές της Δάφνης και του Μπραχαμίου, με σκοπό να πορευτούν προς την κεντρική απεργιακή πορεία μεταφέροντας το μήνυμα της απεργίας στις γειτονιές τους .
Στην  προσυγκέντρωση στην πλατεία Γαρδένιας στου Ζωγράφου που καλέστηκε από την Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου και τον Αυτοδιαχειριζόμενο  Κοινωνικό Χώρο Βίλλα Ζωγράφου, η μεθοδευμένη και προμελετημένη επίθεση από τους εντολοδόχους του κράτους εξαπολύθηκε μόλις οι συγκεντρωμένοι κατέβηκαν στο δρόμο.
Απολογισμός της κατασταλτικής αυτής επέμβασης,  που συνοδεύτηκε από απίστευτο ξυλοδαρμό,  υπήρξαν 20 προσαγωγές, εκ των οποίων οι 12 μετατράπηκαν σε συλλήψεις.  
Σε 4 από τους  συλληφθέντες οι κατηγορίες αναβαθμίστηκαν σε βαθμό κακουργήματος με την χρήση της επιβαρυντικής διάταξης του «κουκουλονόμου», με τη σαθρή αιτιολόγηση ότι οι μάσκες που είχαν στις τσάντες τους για την αποφυγή εισπνοής του τόνου δακρυγόνων που μας ψεκάζουν με κάθε ευκαιρία θα χρησιμοποιούνταν «κακουργηματικά». Το ίδιο δε απόγευμα, σε μικροφωνική που διοργανώθηκε στην πλατεία Γαρδένιας με σκοπό την ενημέρωση σχετικά με τα γεγονότα της απεργίας και τους συλληφθέντες, διμοιρίες των ΜΑΤ δε δίστασαν να κάνουν την εμφάνισή τους για δεύτερη φορά στου Ζωγράφου, προσπαθώντας να καταλάβουν το χώρο της πλατείας, εκτοπίζοντας ουσιαστικά και αιχμαλωτίζοντας όσους βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στην πλατεία,  χωρίς τελικά, η δυναμική στάση των παρευρισκομένων να τους επιτρέψει κάτι τέτοιο.  Η ενεργοποίηση αντανακλαστικών των κατοίκων των γειτονιών μας αλλά και αλληλέγγυων από άλλες γειτονιές της Αθήνας που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία , άνοιξε το δρόμο για μια μαζική πορεία που κινήθηκε στους δρόμους του Ζωγράφου.
Η κατασταλτική διαχείριση όμως δεν σταματά εδώ, καθώς μετά τις συλλήψεις των προσυγκεντρωμένων του Ζωγράφου, τα καθεστωτικά μέσα έσπευσαν να διαπομπεύσουν μερικούς εκ των συλληφθέντων, δημοσιεύοντας φωτογραφίες τους και καθιστώντας τους έτσι εκ προοιμίου καταδικασθέντες αλλά και προσπαθώντας να υλοποιήσουν μεθόδους ρουφιανέματος  ζητώντας από πολίτες να δώσουν πληροφορίες στην Ασφάλεια για τα πρόσωπα των συλληφθέντων. Διαγράφουν επιλεκτικά από τη μνήμη τους ότι τέτοιες μεθόδους γνωρίσαμε μόνο στην κατοχή και την περίοδο του εμφυλιοπολεμικού κράτους…
Στην προσυγκέντρωση της Δάφνης που καλέστηκε από την Ανοιχτή Συνέλευση Μπραχαμίου, αστυνομικές δυνάμεις ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ και περιπολικά, περικύκλωσαν τους συγκεντρωμένους και προσήγαγαν 16 άτομα, διαλύοντας τη συγκέντρωση. 
Στη συγκέντρωση που καλέστηκε από την Συνέλευση Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου, όταν οι  διαδηλωτές κινούνταν προς το Παγκράτι περικυκλώθηκαν από την αστυνομία, προκειμένου να αναχαιτιστεί η πορεία τους προς το κέντρο. Η προσπάθεια παρεμπόδισης της πορείας όμως απέβη άκαρπη, καθότι η αποφασιστικότητα των διαδηλωτών  συνεπικουρούμενη από την κατακραυγή του συνόλου των παρευρισκομένων ανάγκασε τις αστυνομικές δυνάμεις να υποχωρήσουν.
Στην ολοένα εντεινόμενη επιχείρηση φτωχοποίησης και εξαθλίωσης της κοινωνίας, το καθεστώς επιδεικνύει ότι έχει οπλιστεί αναλόγως και σε κατασταλτικό επίπεδο, προκειμένου να αντιμετωπίσει το διογκούμενο κύμα κοινωνικής οργής και αγανάκτησης. Και πρωτίστως καταγίνεται με το να εξαλείψει τις εστίες που θα πυροδοτήσουν μια τέτοια αντίσταση.
Η επίθεση της αστυνομίας στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη στη Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης – Πατησίων παρά λίγο να στοιχίσει τη ζωή του διαδηλωτή Γ. Καυκά.  Η καταστολή και οι αθρόες συλλήψεις στην απεργιακή συγκέντρωσης της 12ης Φλεβάρη, ακολουθήθηκαν από τη δημόσια προβολή τεσσάρων διαδηλωτών -μεταξύ των οποίων ο Παναγιώτης Κ. που συμμετέχει στην Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγ. Παρασκευής- ως εκ προοιμίου ενόχων, από την αστυνομία και τα ΜΜΕ.
Η επίθεση που σημειώθηκε στις συνελεύσεις γειτονιάς στις 26 Σεπτέμβρη επομένως, δεν είναι καθόλου τυχαία, πολύ περισσότερο καταδεικνύει τη διάθεση του κράτους να καταπνίξει κάθε ζωτικό κοινωνικό χώρο, που δύναται να αποτελέσει γόνιμο πεδίο ζύμωσης, αφύπνισης και δραστηριοποίησης  και μάλιστα στο ίδιο του το έδαφος, στη γειτονιά.
Οι συνελεύσεις γειτονιάς ως αυτοοργανωμένες και αδιαμεσολάβητες διαδικασίες αντίστασης και αλληλεγγύης, τόσο σε τοπικό επίπεδο, όσο και σε κεντρικές κινητοποιήσεις τους (μέσω του συντονισμού τους), συνιστούν τα μόνα ζωντανά κύτταρα που μέσα από την πλούσια και πολύμορφη δράση τους μπορούν να αναπτύξουν κοινότητες αγώνα, να οργανώσουν την ανατροπή και να εξυφάνουν το νήμα για το πέρασμα σε μια ελεύθερη κοινωνία.

Εμείς ως Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής δηλώνουμε πως δεν τρομοκρατούμαστε από τις κρατικές απειλές και αστυνομικές επιχειρήσεις. Επιλέγουμε συνειδητά το δρόμο της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης και της αντίστασης, ως τον μοναδικό για την ανατροπή αυτής της κοινωνικής πραγματικότητας.  Σε κάθε προσπάθεια αναχαίτισης, θα μας βρουν μπροστά τους.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ  ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΗΣ 26ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ – ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ